Ottolenghi (niet zo) simpel
Ik dacht dus, we houden het simpel met Ottolenghi. Wist ik veel. Pasta met peultjes, pecorino en pistachenoten. Met zelfgemaakte pesto saus. En gegrilde lamsnek met geroosterde amandelen en paprika. En vooral véél citroen, rasp en sap. Een enorme rijkdom aan smaken, ingrediënten en structuren. Soms een beetje téveel als je het mij vraagt. Het zou wat eh, simpeler kunnen.
Enne… Was het wel lekker?